Bidaurretara baratze ekologiko batera

Nekazaritza ekologikoari buruz zerbait ikasteko, Mertxe ikaskideak semearen baratza ikustera joatea proposatu zigun. Ideia ona iruditu zitzaigunez txangoa egitera animatu ginen. Hitzordua adostu genuen eta ekainaren bostean euskaltegiko atarian elkartu eta Bidaurretara abiatu ginen autoz.

Hara joateko, Oltzako Zendea gurutzatu genuen Etxauriraino. Baratza ezagutu baino lehen, Bidaurreta herria ikusi genuen. Gero, baratzean, Aingerurekin (Mertxeren semearekin) elkartu ginen.

Gure lehenengo ezustekoa baratzaren neurria izan zen, erraldoia! Hura leku ederra! Sei negutegi daude eta soro handi bat.



Ibaiaren ondoan dagoenez, uholdeez babesteko zuhaitz desberdinak landatu dituzte, hesi naturala
egiteko, gereziondoak, lizarrak, makalak… eta abar.



Aingeruk oso azalpen interesgarriak oparitu zizkigun bere lanari buruz. Zergatik erabaki zuen nekazari izatea, nola landatzen diren barazkiak, nekazaritza ekologikoa eta naturaren arteko harremanaz… Eta uzta ona lortzeko garantzitsua dela lur bustia ez zapaltzea abisatu zigun.

Nekazaritza ekologikoak naturaren tresnak erabiltzen ditu horregatik negutegi barruan borraia landareak loratzen utziak zituen erleek jatekoa izateko, erleak ezinbestekoak dira polinizazioa egiteko, guk ikusitako borraia erlez beteta zegoen.



Aingeruk azaldu zigun nola egiten duen ongarri naturala:
. Alde batetik, Belaskoaingo artzai batek ematen dio artaldearen kaka.
. Bestalde, landareen hondakinak ditu.
Biak nahasita eta ilargiaren faseei begiratuta landuz, konposta deritzona lortzen du lurra elikatzeko.

Bukatzeko, Tomasek (Aingeruren aita) hamaiketakoa goxo eta galanta prestatu zigun:
. Kukuluak antxoekin.
. Patata tortila.
. Zerba tortila (hau jaten genuen lehenengo aldia batzuentzat).
. Edateko, denetarik ardo zuria, beltza, zukua …
. Postrerako, nola ez, Bidaurretako gereziak! BIKAINAK!
. Bukatzeko, zerbait goxoak huts egin ez dezakenez … Getarian etxean lehengusu batek egindako pastak kafean bustitzeko.



Giro ezin hobean geundela, zoritxarrez, denok presa genuelako elkar agurtu genuen.